Na terenie nieco pochyłym pewne znaczenie ma kierunek jego pochylenia. Na południowych skłonach np. nie należy uprawiać roślin wrażliwych na przymrozki wiosenne, a poza tym w suchych latach rośliny odczuwają tam silniej brak wody, zwłaszcza na glebach piaszczystych. Na północnych skłonach panują lepsze warunki wilgotnościowe, toteż rośliny rosną tam do późnej jesieni, jednakże ze względu na trudniejsze ogrzewanie się gleby wiosną rozpoczynają wegetację nieco później. Wschodnie skłony mają najbardziej niekorzystne warunki, zwłaszcza ze względu na suche i zimne wiatry, najlepsze natomiast są skłony zachodnie, gdyż występują tam najmniejsze wahania temperatury, a gleba jest najwilgotniejsza. Zawsze należy unikać teren w znajdujących się w dolinach rzek lub w kotlinach, gdyż mogą się tam tworzyć zastoiska mrozowe osłony. Na mikroklimat terenu mogą wpływać osłony naturalne lub sztuczne. Na niektórych terenach istnieją osłony naturalne, np. las; mają one korzystne znaczenie, jeżeli są usytuowane tak, że zatrzymują często wiejące u nas wiatry zachodnie oraz zimne prądy powietrza napływającego z północy i wschodu. Osłony naturalne można wykorzystać tylko wtedy, gdy nie cieniują szklarni i inspektów. Brak osłon naturalnych przy wyborze terenu nie ma jednak większego znaczenia, gdyż można zakładać osłony sztuczne. Należą do nich przede wszystkim żywopłoty różnej wysokości. Nadają się na nie krzewy o wzroście zwartym i pędach prosto rosnących, dobrze znoszące strzyżenie.