Najciekawsze w wycinance, która zdobi dom z punktu widzenia kompozycyjnego są tu pasy postaci ludzkich, połączonych z kokoszami, a na szczególną uwagę zasługuje pierwotna forma drzewka, którą w bardziej rozwiniętych przetworzeniach odnaleźć można w wycinankach kurpiowskich, łowickich i rawskich. Nawet postacie lub sceny z wycinanek innych regionów znajdują tu swoje odpowiedniki czy też pierwowzory. W regionie podwarszawskim znajdujemy też cięte w białej bibule okrągławe postacie, ażurowane wycięciami o motywach ściśle związanych z tą techniką , a w okolicy Węgrowa — wycinanki opłatkowe. Głucho natomiast w większej części Mazowsza o wszędobylskich skrzyniach. Znamy je głównie z okolic Mińska Mazowieckiego i Garwolina, a więc z połaci wschodniej. Typ ornamentu tych skrzyń wskazuje na przynależność do grupy rdzennie polskiej; świadczy o tym charakter motywów, w zasadzie roślinnych, ale zupełnie przekształconych w duchu symetrycznej kompozycji dekoracyjnej, uzupełniony rytmicznie zestawionymi łuczkami. W bardzo jasnym i przejrzystym układzie dominują krągłości konturów ornamentu, skontrastowane kilkoma prostymi liniami obramowania, co wzmaga jeszcze ich wyraz. W sumie można powiedzieć, że wschodnio- mazowiecki ornament skrzyń malowanych utrzymany jest w stylu graficznym, a pewne elementy tego ornamentu i ich układ (łuczki) oraz żółto-czerwonawy koloryt całości zbliżone są do charakteru skrzyń drewnianych pokrytych ornamentem rytym, co przydaje skrzyniom wschodnio mazowieckim cech pewnego prymitywizmu.
