W okręgu Hajnówki pojawia się wydłużony typ zagrody, gdzie dom mieszkalny połączony jest w jednym szeregu z po­mieszczeniami dla zwierząt. Układ taki, akcentujący linie po­ziome, stwarza bryłę o proporcjach obcych polskiemu bu­downictwu, niemniej jednak wprowadzającą doń pewne uroz­maicenie. Do rzadkości należą tu kapliczki przydrożne , nato­miast charakterystyczne jest zmasowanie krzyżów. Niewiele można powiedzieć o dekoracyjnych efektach ele­mentów wnętrza chat z północnej Białostocczyzny. W części południowej, nadbużańskiej, która jest w dużej mierze raczej terenem zasięgu kultury ludowej Podlasia, niż klasycznym obszarem Białostocczyzny, spotykamy wycinankę typu pod­laskiego, a więc stosunkowo niewielkie koła z ośmioramienną gwiazdą lub wypełnione symetrycznie wycięciami drobnych motywów, ściśle wycinankowych. Bardziej na wscho­dzie, w Puszczy Białowieskiej, występowała wycinanka bę­dąca odmianą sieradzkiej lub kurpiowskiej. Południo­wa Białostocczyzna jest też terenem zasięgu drzeworytów ludowych typu południowo-lubelskiego, lubelskich obrazów na szkle i skulskich ludowych obrazów malowanych na pa­pierze. Głównie na nadbużańskim, południowym terenie spo­tykamy jeszcze dziś północnopodlaską grupę obrazów na szkle . Jeśli idzie o część północną omawianego re­gionu, wiemy jedynie, że dotarły tu — bezpośrednią czy po­średnią drogą — barwne kufry wileńskie, a prawdo podobnie istniały tam również malowane skrzynie. Interesu­jącym zjawiskiem jest pojawienie się w ostatnich latach no­wego ośrodka wytwórczego malowanych kufrów w Hajnów­ce.